泠泠 líng líng （书）（形）形容清凉：～而来风。
玲玲 líng líng （书）（拟）形容玉、石相撞发出的清脆的声音：～盈耳。
凌凌 líng líng 寒冷的样子。
昤昤 líng líng 光影貌。
淩淩 líng líng 寒冷的样子。
零陵 líng líng 古地名。在今湖南宁远东南。相传舜帝葬于此。
崚崚 líng líng ∶重叠的样子;突兀的样子山崚崚
铃铃 líng líng 象声词。
伶伶 líng líng 清凉貌。
零铃 líng líng 词牌名。即《雨淋铃》。
零零 líng líng 滴落。